गजल
सुवास खनाल
खै के के बताएर गयो ऊ अनि झस्केँ म
एकछिन सताएर गयो ऊ अनि झस्केँ म
हो रङहरू थिए तिमी थियौ रङ्गीन र म
मेहेफिल तताएर गयो ऊ अनि झस्केँ म
बुद्धका आँखाहरूझैँ निर्दोष किन देखेँ उसलाई
पर्दा लाजको हटाएर गयो ऊ अनि झस्केँ म
भ्रम हा कि यथार्थ बाँचिरहेको मलाई
स्वप्नप्रदेश कटाएर गयो ऊ अनि झस्केँ म ।
सुवास खनाल
खै के के बताएर गयो ऊ अनि झस्केँ म
एकछिन सताएर गयो ऊ अनि झस्केँ म
हो रङहरू थिए तिमी थियौ रङ्गीन र म
मेहेफिल तताएर गयो ऊ अनि झस्केँ म
बुद्धका आँखाहरूझैँ निर्दोष किन देखेँ उसलाई
पर्दा लाजको हटाएर गयो ऊ अनि झस्केँ म
भ्रम हा कि यथार्थ बाँचिरहेको मलाई
स्वप्नप्रदेश कटाएर गयो ऊ अनि झस्केँ म ।
No comments:
Post a Comment